maandag 30 december 2013

Terugblik 2013 & sneakpreview 2014


Vanochtend draaide ik mijn kalender weer een dag verder. 30 december staat er met zwart gedrukte letters, en ik besef mij dat het alweer de laatste normale dag van het jaar is. Morgenavond om 12 uur schieten we weer met zijn allen miljoenen euro's aan vuurwerk de lucht in, terwijl we ons volproppen met oliebollen en alcohol. We zoenen onze geliefden, doen een wens, leggen onze To-Do lijstjes klaar en het nieuwe jaar kan starten. Maar voordat het zover is wil ik eerst terugblikken op 2013.

2013, het jaar van de emotionele achtbaan. Met hoogte-en dieptepunten, klimmomenten en vrije vallen.
Van januari t/m juni heb ik keihard gewerkt aan mijn afstudeerproject, om deze tot een zo goed mogelijk einde te brengen. Mijn inspiratie kreeg ik bij het vinden van foto's van mijn overgrootmoeder, die tevoorschijn kwamen na het overlijden van mijn opa in maart. Een moeilijke tijd, maar ook een start van een mooi project. Met deze foto's heb ik een verhaal geschreven, en heb er daarna een interactieve voorstelling van gemaakt.


De eerste beoordelingsronde in mei ging helaas niet zoals gepland, wat mijn zelfvertrouwen liet wankelen. Gelukkig heb ik op tijd inzicht gekregen wat in mijn project ontbrak, dit zorgde ervoor dat ik in een keer slaagde, met zelfs een 9 voor onderzoek. Wat een heerlijk bevrijdend gevoel gaf het toen ik mijn dierbaren kon bellen met het goede nieuws!


Op de expo voelde je nog de hoop van jonge geesten, dat het voor ons best gaat meevallen in de grote mensenwereld. Dat we wel een baan vinden, terwijl in deze crisis niemand op deze multimedia kunstenaars zitten te wachten. We lachte erom, maar elke nieuwe lach werd steeds minder zeker.
Bezoekers van de expo vonden ons werk interessant, mooi, esthetisch, potentieel. Maar hoeveel blijft daarvan over als je op eigen benen moet staan?


Sommige klasgenoten van mij hebben het goed weten aan te pakken. Ze weten hun gezicht op de juiste plekken te laten zien, hebben een makkelijke babbel en weten vooral goed wat ze kunnen.
Ik kwam vooral met heel veel twijfel van school af. Oke, ik ben nu afgestudeerd als interactive performance designer, maar waarvoor kan ik nu solliciteren?
Zoektochten naar vacatures leverde niks anders dan een berg frustratie op, met als conclusie dat ik of naar Belgiƫ of naar Engeland moet emigreren. Maar als dyslext met een vaste relatie is deze stap net iets te groot...

Tijdens de zomervakantie in Hongarije begon ik steeds meer te lezen over een eigen onderneming. Tijdens ondernemingslessen eerder het jaar kwam al naar voren dat mijn interesses daar ook liggen, waarom zou ik er niet iets mee doen?


Maar eenmaal terug van vakantie liep ik tegen een fotografievacature aan, waarvoor ik ook aangenomen werd. Helaas moest ik winkelend publiek met verkooppraatjes lastig te vallen i.p.v. fotograferen.
Maar de stap om alsnog de baan te weigeren, in deze slechte tijden, was een hele grote stap voor mij.
Maar ik heb het gedaan.
En ik ben gesprongen.

Zodra ik de keuze had gemaakt om voor mijzelf te beginnen ben ik direct mijn portfolio gaan uitbreiden. Want als je jezelf als fotograaf/illustrator/performance designer wilt verkopen, moet je ook wat kunnen laten zien. D.m.v. gratis opdrachten groeide mijn portfolio op gegeven moment even snel als mijn website. 
En op dierendag was het dan zover, The Teabird werd een feit.


Met een aantal mooie opdrachten, met o.a. families en een Yogakledingbedrijf begon de start goed, maar ook hier is de crisis gearriveerd.
En toen op 13 december hebben we na een heel kort ziektebed onze lieve hond Taro moeten laten inslapen, wat als een enorme klap in onze familie aankwam. De leegte en verdriet is nog elke dag enorm...
 

Omdat ik weiger stil te zitten en te wachten op betere tijden hou ik mijzelf bezig. Samen met een vriend heb ik mij aangemeld voor de Zeecontainerprogramma van Over 't IJ festival, waarbij we een concept gaan schrijven voor een (interactief) theatervoorstelling in een container.
Daarnaast heb ik mijn grote passie musical opgepakt. 4 jaar lang had ik hiervoor geen tijd, maar nu zit ik bij een groep, en het voelt als thuiskomen. Heerlijk!
En vandaag is duidelijk geworden dat ik vanaf januari 2 dagen in de week ga meewerken aan een themapark wat in Almere gerealiseerd gaat worden. Helaas is dit vooralsnog op vrijwillige basis, maar ik weet zeker dat ik hier mijzelf verder kan blijven ontwikkelen.

Het gaat dus de goede kant op, maar vooralsnog meer op creatief dan op financieel gebied. Maar als ik nu terugkijk en zie wat ik in 1 jaar heb bereikt, dan wordt ik heel nieuwsgierig wat aankomend jaar gaat brengen! ^^

Ik wens iedereen een gezond, creatief en vooral inspirerend 2014 toe!

Geen opmerkingen: